жыр — марқасқасы. п е р и ф р. Мұқағали Мақатаев д. м. Шын мәнінде М. Мақатаев мұзбалақтар ғана мекен ететін мұзарттарға жұлдызды жол тартып, жалындап өткен ж ы р д ы ң м а р қ а с қ а с ы еді (А. Нысаналин: М. Мақатаев, Соғады жүрек, 2, 377) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жырға — зат. Әйелдердің әшекейленген бас киімі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жырға — (ҚХР) әйелдердің асыл тас, ақық, моншақтар тізіліп әшекейленген сәнді бас киімі. Кейде сәукеленің шұбыртпасын, сырғаның салпыншағын, бергектің төгілмелі моншақ әшекейін де ж ы р ғ а дейді (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жырғал — (Жамб., Қорд.) қызық, рақат. Осы жасқа келгенде не ж ы р ғ а л көрдіңіз? (Жамб., Қорд.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жырғау — 1 (Монғ.) ләззат, игілік. Олар күң салып, күлін шығартып, көлбеп жатуды ж ы р ғ а у деп санайтын (М. Құрман., 30). Мұрат, сеніңше ж ы р ғ а у деген не? (М. Құрман., 32) 2 1. (Жамб., Қорд.; Монғ.) жетісу; рақаттану, ләззаттану, жадырау. Біз ж ы р… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құжыр — (Жамб., Мер.) билік, өкімдік. Қыз ағасына сол Айыпсопыны барған шәріге бір ай қ ұ ж ы р ы н жүргізіп, бастық етіп жіберуді сұрайды (Жамб., Мер.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жырғалаң — (ҚХР) мереке мейрам, той думан. Әмісе ж ы р ғ а л а ң, әмісе зобалаң жоқ (Мақал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жырғалу — (Жамб., Қорд.) жетісу, жетілу. Ол кластың балалары да ж ы р ғ а л т ы п жүрген жоқ қой (Жамб., Қорд.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құжыр қылу — С. Аманжоловта қызыру, керек ету (С. Аман., ВДИКЯ, 433) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ожыр-бұжыр — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) бұжыр бұжыр. Үй жаңа болғанымен сапа жағы ойдағыдай емес, қабырға бетінің әр жері о ж ы р б ұ ж ы р (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бәйіт — ир. зат. діни Ораза кезінде айтылатын жарапазан сарынындағы жыр өлең. ир. зат. діни Ораза кезінде айтылатын жарапазан сарынындағы жыр, өлең … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
