шамырқану — (Ақт., Ырғ.) шымырқану, ренжу, кею, ашулану. Үйге кіріп келсек, үй иесі ш а м ы р қ а н ы п отыр екен (Ақт., Ырғ.). Шамдансам жығар асаумын, Ш а м ы р қ а нс а м сынар болатпын (Махамбет) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
іш жимау — (ҚХР) көңіліне алмау, шамданбау, шамырқанбау, іштарлық етпеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әке — Әкеңнің аузын [ұрайын]. Біреудің әкесін боқтаған боқтық сөз. – Миыңды шағып жейін бе, ә к е ң н і ң а у з ы н… Неменеге ежірейесің? (Р. Тоқтаров, Ертіс., 2, 14). Ә к е ң н і ң а у з ы н ұ р а й ы н н ы ң, қақпаны қай тастың түбінде екен, деп өз… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қотиын — … Қ о т и ы н неме бір күні жазым етсе қайтесің? (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 229). Оның үстіне сүйекке өкпелегендей торсаңдап тұрған тексіздеу күйеуінің қ о т и ы н мінезіне шамырқанған түрі бар (Қ.Ысқақов, Тұйық, 89) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шамық — ет. Ашулану, шамырқану, шамдану. Көкірек шері тарамаған қам көңіл әйелдер бөтен еркектің зіркіліне ш а м ы ғ ы п, тәйтіктік көрсетіп шыға келді (ӘСараев, Тосқауыл, 6) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі