пыш — Берәр утлы нәрсә суга тиеп сүнгәндә, утлы яки кызган нәрсәгә су сипкәндә чыккан тавышны белдерә. ПЫШ ИТҮ – 1) Шундый тавыш чыгару 2) күч. Зур тавыш күтәреп башланган эш тәмамланмыйча тукталу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
пышқы — (Сем., Абай) ара. Пышқы мен ара сөзі қатар, жарыса қолданалады. П ы шқ ы н ы ағаш кесу үшін пайдаланамыз (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пыш- пыштас — пыш п ы ш т а етістігінен жасалған орт ақ етіс (Ә.Кекілбаев, Үркер, 66, 167) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пыш-пыштасу — пыш пыштас етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
пыш-пыш — 1. Шыпырт кына сөйләшкәндә чыккан тавышны белдерә. Паровоз һ. б. ш. пар чыгарганда, авыр сулаганда, елаганда һ. б. очракларда була торган тавышны белдерә. 2. Пышылдап, шыпыртлап сөйләшү без аларның пыш пышларын тыңларга килмәгән … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
пыш — м. гречишная и конопляная мякина , казанск. (Даль). Из *пышь м.; ср. пыхать, пух (Потебня, РФВ 4, 186) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
пышқы — зат. Араның ағаш кесетін кішірек түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пыш болу — (Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.; Ақт.: Қараб., Шалқ.; Қ орда: Сыр., Жал., Шиелі) семіп, солып қалу (егіннің дәні туралы). Биыл жаңбыр кеш болып, бидайдың қанасы п ы ш б о л ы п қалды (Ақт., Шалқ.). Су болғандықтан бүйердің егісі п ы ш б о л ы п… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ОТРЁПЫШ — ОТРЁПЫШ, отрёпыша, муж. (разг. фам. пренебр.). Человек в сильно поношенной одежде, в отрепьях, лохмотьях. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова
шыш-пыш — Чыш пыш тамашачылар рәтендә шыш пыш артканнан арта … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
отрёпыш — отрёпыш, отрёпыши, отрёпыша, отрёпышей, отрёпышу, отрёпышам, отрёпыша, отрёпышей, отрёпышем, отрёпышами, отрёпыше, отрёпышах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») … Формы слов
